Η Ιταλία υπό την επίθεση των χρηματοπιστωτικών αγορών, όπως προβλέφθηκε εδώ

Από τον Karl Weiss

Δεν έχει περάσει ούτε ένας μήνας (19 Ιουνίου) από τότε που αυτό το blog το προέβλεψε: «Ο υποψήφιος για την εξόντωση του ευρώ: Ιταλία» ( http://karlweiss.twoday.net/stories/29744831/ ). Τώρα συνέβη: Η Ιταλία πρέπει να πληρώσει πολύ υψηλότερα επιτόκια για τα κρατικά της ομόλογα, για να μπορέσει να τα πουλήσει. Είναι αλήθεια ότι αυτά δεν είναι ακόμη στο επίπεδο της Ελλάδας ή της Πορτογαλίας, αλλά δεδομένου του ήδη παράλογα υψηλού χρέους του ιταλικού κράτους, αυτό σίγουρα θα σημαίνει πολύ σοβαρά προβλήματα για την Ιταλία.

Εδώ είναι οι δηλώσεις στο εν λόγω άρθρο:

«Εσωτερικοί κύκλοι προειδοποίησαν ήδη πριν από μήνες ότι το μακράν μεγαλύτερο πρόβλημα θα έρθει με την Ιταλία στο ευρώ...»

«Αυτό είναι ακραίο δημόσιο χρέος σε σύγκριση με την απόδοση του κράτους, η οποία είναι η βάση [καλύτερα: θα ήταν] για να μπορέσει να πληρωθεί κάποτε.»

Λοιπόν, αν η Ιταλία ήταν σε θέση όπως η Βραζιλία, δηλαδή με οικονομική ανάπτυξη 5% ετησίως, αυτό θα ήταν εφικτό, αλλά η Ιταλία βρίσκεται σε στασιμότητα σε χαμηλό επίπεδο με ανάπτυξη 0,8% τους πρώτους δέκα μήνες του 2010, διότι αυτό είναι σε σύγκριση με το έτος κρίσης 2009 [και φέτος μπορεί να αυξηθεί μόνο κατά 0,1% σε σύγκριση με τον προηγούμενο μήνα]!

Δεν υπάρχει καμία πραγματική προοπτική να βρεθεί γρήγορη οικονομική ανάπτυξη και στη συνέχεια να αποπληρωθούν εύκολα αυτά τα χρέη. Με άλλα λόγια: Η Ιταλία, αργά ή γρήγορα, θα πρέπει να κηρύξει την αδυναμία πληρωμής, είτε με ένα επιπλέον δάνειο από τον μηχανισμό διάσωσης του ευρώ είτε όχι.

Τα παραδείγματα της Ελλάδας και της Ιρλανδίας δείχνουν ότι τα χρήματα του «μηχανισμού» δεν βοηθούν καθόλου σε αυτό.

Το ίδιο συμπέρασμα μπορεί να εξαχθεί και αν δει κανείς τον αριθμό που παρέχει ιδιαίτερα καλές πληροφορίες για το μέλλον, δηλαδή την εξυπηρέτηση του χρέους σε ποσοστό των φορολογικών εσόδων. Και εκεί τα πράγματα φαίνονται ιδιαίτερα ζοφερά για την Ιταλία. Με 55,9%, η Ιταλία έχει την μακράν υψηλότερη τιμή στην ευρωζώνη, ακόμη και λίγο υψηλότερη από την Ελλάδα.

Αυτό σημαίνει τίποτα άλλο από το ότι: Ολόκληρος ο ιταλικός κρατικός προϋπολογισμός του 2011 έχει ήδη δαπανηθεί σχεδόν κατά 56% στην αρχή του έτους, δηλαδή θα πάει στην πληρωμή του χρέους και των τόκων του. Τότε δεν έχει κανείς πλέον περιθώρια δημοσιονομικής πολιτικής.

Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει πλέον η δυνατότητα να τονωθεί η οικονομία με μαζικές επενδύσεις και να οδηγηθεί ξανά σε ανάπτυξη. Αν έχεις μόνο το 44% των φορολογικών εσόδων στη διάθεσή σου, μπορείς να χρηματοδοτήσεις μόνο τα απολύτως απαραίτητα κρατικά έξοδα.

Η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία είναι σχετικά μικρές - δηλαδή χώρες με λίγο πληθυσμό. Τα προβλήματά τους από μόνα τους δεν θα καταστρέψουν εύκολα το ευρώ. Θα είναι όμως εντελώς διαφορετικά αν η Ισπανία μπει στον κύκλο των χωρών που μπαίνουν κάτω από τον μηχανισμό διάσωσης. Η Ισπανία έχει περισσότερο πληθυσμό από τις τρεις πρώτες μαζί, για να είμαστε ακριβείς, ένα τρίτο περισσότερο από τις τρεις μαζί.

Αλλά αν έρθει και η Ιταλία, τότε δεν θα υπάρχει πλέον ευρώ που να μπορεί να το αντέξει. Η Ιταλία, με περίπου 60 εκατομμύρια κατοίκους, έχει σχεδόν το ίδιο μέγεθος με τη Γαλλία και είναι δυόμισι φορές μεγαλύτερη (σε πληθυσμό) από την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία μαζί.»

Τώρα αρχίζει να συμβαίνει αυτό που είχε προβλεφθεί εδώ: Η Ισπανία πρέπει επίσης - και ακόμη υψηλότερα - να πληρώσει επιτόκια όπως η Ιταλία, αλλά αυτό που γενικά οδηγεί σε έντονους πόνους στο στομάχι είναι η βεβαιότητα: Η Ιταλία είναι πολύ μεγάλη για να μπορέσει κανείς να τη «σώσει» με ένα «μηχανισμό προστασίας» ή έστω να κερδίσει χρόνο.

Και αυτό ήταν ακριβώς αυτό που είχε προβλεφθεί εδώ: Αν μας είχαν εμφυσήσει στις τράπεζες ότι ήταν «too big to fail» (πολύ μεγάλες για να αφεθούν να χρεοκοπήσουν), τότε το επιχείρημα του μεγέθους επιστρέφει στους απολογητές του καπιταλισμού: Η Ιταλία είναι «too big to bail» (πολύ μεγάλη για ένα πρόγραμμα διάσωσης).

Φυσικά, παίζει πάντα ρόλο ότι και η Ισπανία εμπλέκεται, η οποία από μόνη της θα μπορούσε ενδεχομένως να είχε μπει κάτω από τον «μηχανισμό διάσωσης», αλλά μαζί με την Ιταλία αυτό είναι πέρα από κάθε δυνατότητα.

Επίσης, η απελπισμένη τελευταία πρόταση δεν βοηθά πλέον, τώρα πρέπει να εκδοθούν ευρωομόλογα. Με τον όρο «ομόλογα» μαζί με το όνομα ενός κράτους ή ενός νομίσματος, εννοούνται κρατικά ομόλογα, τα οποία είναι εξοπλισμένα με την εξουσία αυτού του κράτους ή αυτού του νομίσματος, διότι τα κράτη και τα νομίσματα δεν καταρρέουν τόσο εύκολα.

Η κοινότητα των ευρωπαϊκών κρατών δεν έχει εκδώσει ποτέ ευρωομόλογα, διότι δεν προβλέπονταν στις συνθήκες του ευρώ. Τώρα θα πρέπει να λειτουργήσουν ως σωτήρες στην ανάγκη. Επειδή θα αντιπροσώπευαν και κράτη που είναι απολύτως ακόμη σε θέση να πληρώσουν, όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Αυστρία, η Φινλανδία και οι Κάτω Χώρες, πιστεύεται ότι τα καταπιεσμένα κράτη θα μπορούσαν να ανταλλάξουν τα δικά τους «ομόλογα» με τέτοια ευρωομόλογα (υπό ειδικούς όρους, φυσικά) και όλα τα προβλήματα θα λυθούν.

Άλλοι οικονομολόγοι πιστεύουν ότι αυτό θα οδηγήσει μόνο στο τέλος του ευρώ ακόμη πιο γρήγορα. Φαίνεται λοιπόν ότι το μόνο που έχει σημασία είναι η ταχύτητα με την οποία θα καταρρεύσει το ευρώ.

Αν ρωτήσετε έναν από αυτούς τους αστούς οικονομολόγους σήμερα γιατί δημιούργησαν τότε το ευρώ, θα λάβετε ένα καταστροφικό βλέμμα και μια υποτιμητική χειρονομία αντί για απάντηση.

Μπράβο! Οι αστοί οικονομολόγοι έχουν πιαστεί στα δικά τους δίχτυα!

Όποιος τους λυπάται, ας φωνάξει «εδώ»!

Τα πιο μαζικά ψέματα της ατομικής μαφίας

Από τον Karl Weiss

Το Φουκουσίμα έχει εξαφανιστεί σε μεγάλο βαθμό από τα πρωτοσέλιδα και τις ειδήσεις. Φαίνεται σαν η καταστροφή να μην ήταν πραγματική. Η αλήθεια είναι ότι η πιο καταστροφική πτυχή της καταστροφής έρχεται τώρα: χιλιάδες παιδιά με καρκίνο.

Kind Radioaktivität Japan

Ένα Super-Gau (στο Φουκουσίμα υπήρχαν ήδη τρία σύμφωνα με επίσημες πηγές, ανεπίσημα υπολογίζονται πέντε) έχει φυσικά άμεσες επιπτώσεις στο άμεσο περιβάλλον. Αυτό περιλαμβάνει την περιοχή του πυρηνικού σταθμού και τα γύρω χιλιόμετρα, καθώς και τη ζώνη των 20 χιλιομέτρων, η οποία εκκενώθηκε σε μεγάλο βαθμό.

Υπάρχουν οξείες ακτινοβολίες των εργαζομένων στο εργοστάσιο, αυξήθηκαν τα όρια για να μην χάσουν τόσο γρήγορα αυτούς τους εργαζόμενους, οι οποίοι είναι ήδη καταδικασμένοι να πεθάνουν και το γνωρίζουν. Δείτε επίσης αυτό το άρθρο:
«Ραδιενέργεια - όλα ακίνδυνα» ( http://karlweiss.twoday.net/stories/16545873/ )

erneute Explosion Fukushima

Αυτό είναι η νόσος από ακτινοβολία, η ακτινοβολία από έξω προς το σώμα. Αυτό θα κοστίσει αναμφίβολα πολλούς νεκρούς. Αλλά αυτό δεν είναι η πραγματική καταστροφή, γιατί προκαλείται από ακτινοβολία από το εσωτερικό του σώματος, όταν τα ραδιενεργά σωματίδια εισέρχονται στο σώμα μέσω της αναπνευστικής οδού, μέσω του αέρα που καταπίνεται, μέσω τροφίμων και ποτών ή μέσω πληγών και εναποτίθενται εκεί.

Το κακό με αυτά τα σωματίδια είναι: Είναι από στοιχεία που το σώμα χρειάζεται ως «ιχνοστοιχεία» και αποθηκεύονται στο σώμα ή είναι βαρύτερα στοιχεία της ίδιας ομάδας στοιχείων, τα οποία το σώμα δεν μπορεί να διακρίνει από τα ελαφρύτερα, τα οποία είναι ιχνοστοιχεία.

Fukushima Ende März 2011 von oben nach unten Reaktor 1, 2, 3 und 4

Εδώ είναι μια σύνοψη των πιο επικίνδυνων ισοτόπων από ένα προηγούμενο άρθρο:

«- Πρώτα απ 'όλα, υπάρχει το καίσιο 137, ένα από τα πιο διαβόητα ισότοπα που γνωρίζει η φύση. Είναι ένας εκπομπός βήτα (περισσότερα για αυτό παρακάτω) και έχει χρόνο ημιζωής δεκαετιών, επομένως η ακτινοβολία μειώνεται ελάχιστα κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας ασθένειας. Εάν έχετε πάρει σωματίδια αυτού του ισοτόπου στο σώμα, δηλαδή τα έχετε εισπνεύσει, καταπιεί ή μέσω μιας πληγής (αρκούν λίγα pico- έως milligram), η ακτινοβολία αναπτύσσει την τρομερή της επίδραση. Το καίσιο είναι χημικά εξαιρετικά παρόμοιο με το κάλιο και το σώμα δεν μπορεί να τα διακρίνει (το κάλιο είναι ένα από τα πιο σημαντικά ιχνοστοιχεία που χρειάζονται όλα τα ζωντανά όντα).

Το σώμα ενσωματώνει λοιπόν το ραδιενεργό καίσιο απευθείας σε διάφορα σημεία και δεν υπάρχει τρόπος να το ξεφορτωθείτε. Αν και αυτό μπορεί επίσης να οδηγήσει σε ασθένεια από ακτινοβολία, η οποία περιγράφηκε παραπάνω, είναι τώρα πολύ πιο συχνό ότι αναπτύσσεται καρκίνος.

Αυτό συχνά προκαλεί λευχαιμία, αλλά και άλλους καρκίνους, ανάλογα με το πού το σώμα έχει ενσωματώσει τα σωματίδια. Όποιος είναι μολυσμένος με καίσιο 137 μπορεί μόνο να ελπίζει σε γρήγορο θάνατο. Τα άκρα σαπίζουν και πρέπει να ακρωτηριαστούν, τα όργανα σαπίζουν στο ζωντανό σώμα, αναπτύσσονται ταυτόχρονα πολλοί καρκίνοι και οι χειρότεροι είναι αυτοί που δεν πεθαίνουν γρήγορα από αυτό. Μετά τη Χιροσίμα, αναφέρθηκαν άνθρωποι που κατάφεραν να επιβιώσουν για σχεδόν 15 χρόνια με αφάνταστους πόνους.

- Δεύτερον, πρέπει να αναφερθεί το στρόντιο 90, επίσης ένας εκπομπός βήτα, επίσης συγχέεται από το σώμα με ένα ζωτικό στοιχείο (στην περίπτωση αυτή το ασβέστιο) και επίσης έχει χρόνο ημιζωής στην περιοχή των δεκαετιών. Όλα τα άλλα τρέχουν παράλληλα με την περίπτωση του καισίου 137.

- Τρίτον, πρέπει να μιλήσουμε για το ιώδιο 131. Το ιώδιο χρησιμοποιείται επίσης από το σώμα μας - αυτό αφορά κυρίως τον θυρεοειδή αδένα. Αυτό το ισότοπο έχει μικρότερο χρόνο ημιζωής από τα προαναφερθέντα, αλλά η ακτινοβολία είναι επίσης πιο έντονη. Επειδή το σώμα σχεδόν πάντα ενσωματώνει αυτό το ισότοπο στον θυρεοειδή αδένα, το αποτέλεσμα είναι σχεδόν πάντα καρκίνος του θυρεοειδούς. Αυτό συνήθως οδηγεί σε γρήγορο θάνατο και έτσι το ιώδιο 131 μπορεί να υπολογιστεί στα λιγότερο τρομερά ισότοπα. Υπάρχει μερική προστασία από αυτό το ισότοπο εάν καταπιείτε δισκία ιωδίου. Στη συνέχεια, «καταλαμβάνουν» όλο το ιώδιο στον θυρεοειδή αδένα και εμποδίζουν (εν μέρει) το ραδιενεργό ισότοπο να εμφυτευτεί εκεί. Ωστόσο, αυτά τα δισκία ιωδίου δεν έχουν καμία επίδραση στα άλλα ραδιενεργά ισότοπα, έτσι ώστε τα προβλήματα να μην επιλύονται πραγματικά από αυτό.

Fukushima - Reaktor 3 - Plutonium

- Τέλος, τα νουκλίδια πλουτωνίου μπαίνουν στο παιχνίδι, επειδή ένας πυρηνικός αντιδραστήρας παράγει επίσης τεχνητά ισότοπα στοιχείων που δεν υπάρχουν φυσικά. Αυτά περιλαμβάνουν το πλουτώνιο και το αμερίκιο, και τα δύο εξαιρετικά τοξικά βαρέα μέταλλα. Ωστόσο, συνήθως δεν είναι η τοξικότητα που σκοτώνει, αλλά η ακτινοβολία. Το πλουτώνιο 239 είναι ιδιαίτερα τρομακτικό, επειδή είναι ένας εκπομπός άλφα και έχει φανταστικό χρόνο ημιζωής 24.000 ετών. Όποιος το πάρει στο σώμα του θα επιβιώσει για χρόνια, αλλά δεν θα τον ζηλέψει κανείς. Υπάρχει επίσης πλουτώνιο 241, το οποίο αρχικά δεν είναι τόσο βίαιο ως εκπομπός βήτα, μέχρι να μετατραπεί σε αμερίκιο 241. Αυτό, όπως το αναφερόμενο ισότοπο πλουτωνίου, είναι ένας εκπομπός άλφα, σε αυτή την περίπτωση με χρόνο ημιζωής άνω των 400 ετών, επομένως ο σίγουρος θάνατος, αλλά με καθυστέρηση, για να δώσει στο θύμα πολλούς μήνες ή χρόνια ταλαιπωρίας. "

Υπό αυτές τις συνθήκες, πρέπει τώρα να εξετάσουμε νέες αναφορές από το Φουκουσίμα:

Το πρώτο είναι: Στην ιαπωνική επαρχία Φουκουσίμα (αυτό είναι το τμήμα που βρίσκεται έξω από την εκκενωμένη ζώνη), εξετάστηκαν 1080 παιδιά κάτω των 15 ετών και το 45% (45%!) από αυτά είχαν ραδιενεργό θυρεοειδή, που σημαίνει ότι έχουν ήδη ενσωματώσει ιώδιο 137 στον θυρεοειδή τους! Δεν υπάρχει αμφιβολία: ένα σημαντικό μέρος αυτών των παιδιών θα αναπτύξει καρκίνο του θυρεοειδούς (αυτό μπορεί να διαρκέσει μήνες, μερικές φορές χρόνια) και ένα μεγάλο μέρος από αυτούς θα πεθάνουν από αυτό.

25 Jahre Tchernobyl 1986
Αυτή η εικόνα από το Τσερνόμπιλ δείχνει το σχέδιο ενός παιδιού που έχει σημαδευτεί από τη θεραπεία του καρκίνου σε έναν τοίχο σπιτιού με τον αντιδραστήρα Super-Gau στο παρασκήνιο. Οι πιο συγκλονιστικές συνέπειες των πυρηνικών ατυχημάτων είναι πάντα τα πολλά παιδιά με καρκίνο.

Αν και μόνο 0,04 μικρο-Σίβερτ και στην ακραία περίπτωση 0,1 μικρο-Σίβερτ μπορούσαν να μετρηθούν έξω από το σώμα, η οριακή τιμή των 0,2 μικρο-Σίβερτ που καθορίστηκε αυθαίρετα δεν υπερβαίνονταν, αλλά η ακτινοβολία προέρχεται από μέσα και θα μειωθεί μόνο πολύ αργά. Μέχρι τότε, χιλιάδες κύτταρα που έχουν υποστεί βλάβη στο γονιδίωμα μπορεί να έχουν αναπτυχθεί στον θυρεοειδή αδένα, καθένα από τα οποία μπορεί να είναι η αρχή ενός όγκου καρκίνου. Το ανθρώπινο σώμα έχει την ικανότητα να «επιδιορθώνει» τέτοιες βλάβες στο γονιδίωμα των κυττάρων, αλλά αυτό δεν λειτουργεί σε όλες τις περιπτώσεις και αυτή η ικανότητα δεν είναι ακόμη τόσο καλά ανεπτυγμένη στα παιδιά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η πιο συγκλονιστική συνέπεια των Gaus και Supergaus είναι πάντα ο μεγάλος αριθμός παιδιών με καρκίνο.

Μια δεύτερη αναφορά λέει: Στην πόλη της Φουκουσίμα, 10 παιδιά ηλικίας μεταξύ έξι και 16 ετών εξετάστηκαν για ραδιενέργεια στα ούρα. ΟΛΟΙ είχαν ίχνη ραδιενεργών ουσιών στα ούρα τους. Τώρα κάποιος μπορεί να πει ότι αυτό είναι καλό εάν οι ραδιενεργές ουσίες απεκκρίνονται μέσω των ούρων, αλλά αυτό σημαίνει ταυτόχρονα: Περισσότερη από αυτή τη ραδιενέργεια είναι ακόμη στο σώμα!

Η τρίτη και ακόμη πιο καταστροφική αναφορά προέρχεται από το Τόκιο: Εκεί, το κρέας των σφαγμένων βοοειδών εξετάστηκε για ραδιενέργεια. Σε 11 ζώα, βρέθηκε υψηλή δόση ραδιενέργειας, κυρίως καίσιο 137 (βλ. παραπάνω). Αποδείχθηκε: Στο σφαγείο του Τόκιο, βοοειδή από την περιοχή γύρω από τον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα σφάζονταν ξανά από τα τέλη Απριλίου.

Και το απόλυτο χτύπημα έρχεται τώρα: Ένας καθηγητής του Πανεπιστημίου του Τόκιο δήλωσε ότι η κατανάλωση αυτού του κρέατος δεν είναι επιβλαβής για την υγεία!!!

Εάν διαβάσετε ξανά το τμήμα για το καίσιο παραπάνω, το οποίο καταπίνεται, γίνεται σαφές: Η ατομική μαφία δεν λειτουργεί μόνο με «μικρές αλλαγές στην αλήθεια», αλλά με τα πιο μαζικά ψέματα για να κρατήσει τον πληθυσμό ήσυχο.

Κάτω η ατομική μαφία!

Κλείστε όλα τα πυρηνικά εργοστάσια!

Δεν θέλουμε παιδιά με καρκίνο!



Ενημέρωση για το άρθρο (3 Αυγούστου 2011, 20:22)

Αυτό που έχει ήδη διαφύγει από το συγκρότημα της Φουκουσίμα σε ραδιενεργά σωματίδια μπορεί να διαβαστεί από τη μόλυνση σε όλη την Ιαπωνία και σε άλλες χώρες. Αλλά δεν έχει φτάσει ακόμα στο τέλος.

Μόλις αναφέρθηκε ότι σε ένα σημείο μεταξύ των δύο αντιδραστήρων 1 και 2, μετρήθηκε οξεία ακτινοβολία άνω των 10 Sievert ανά ώρα. Αυτό είναι τόσο υψηλό όσο μόνο στο πραγματικό εσωτερικό του αντιδραστήρα, το οποίο πρέπει να είναι πλήρως απομονωμένο από τον έξω κόσμο.

100 milliSievert οδηγούν ήδη σε ασθένεια από ακτινοβολία με ναυτία και έμετο, φανταστείτε το εκατονταπλάσιο! Όποιος εκτεθεί σε αυτή την ακτινοβολία για λίγο, σίγουρα θα πεθάνει από ασθένεια από ακτινοβολία.

Ακόμη πιο κρίσιμο είναι το γεγονός ότι ο χειριστής της Φουκουσίμα δεν έχει ιδέα από πού προέρχεται αυτή η υψηλή ακτινοβολία. Επιπλέον, τρυπούν στο σκοτάδι με την ράβδο, ενώ οι αρχές συνεχώς και κατά βούληση αυξάνουν τα όρια για την ακτινοβολία.

Εκεί, και αυτό είναι το χειρότερο πράγμα - πολλά ραδιενεργά σωματίδια θα εξακολουθήσουν να εισέρχονται στο περιβάλλον από τη Φουκουσίμα και αυτά τα σωματίδια θα συσσωρευτούν σε μεγάλο βαθμό σε ανθρώπους, φυτά και ζώα, με τον άνθρωπο να είναι πάντα στο τέλος της τροφικής αλυσίδας των φυτών και των ζώων.

Κάτω η πυρηνική ενέργεια!

Απενεργοποιήστε τα όλα αμέσως!



Εδώ είναι σύνδεσμοι προς τα άλλα άρθρα στο ιστολόγιο σε σχέση με το Super-Gau της Φουκουσίμα

- Μόνο λίγη αβλαβής ραδιενέργεια;

- Οι τιμές ραδιενέργειας δεν επιτρέπεται πλέον να δημοσιεύονται.

- Super-Gau Japan 3

- Φουκουσίμα - Γίνεται όλο και πιο τρομακτικό

- Ραδιενέργεια; - Όλα ακίνδυνα

- Τι προκάλεσε το Fukushima Super-Gau;

- Ραδιενεργά σωματίδια στο πόσιμο νερό του Καναδά - Φουκουσίμα 7
- Φουκουσίμα - Τήξη πυρήνα στον αντιδραστήρα 4

- Φουκουσίμα - Σκοτεινό, πιο σκοτεινό

- Διαμάχη για τα άρθρα της Φουκουσίμα σε αυτό το ιστολόγιο

- Μετά τη Φουκουσίμα, τώρα Kashiwasaki - Kariwa;

- Φουκουσίμα - Η ατομική μαφία

- Πυρηνικός αντιδραστήρας: 50 χρόνια χρόνος αποσύνθεσης

- Το γερμανικό ατομικό ατύχημα

- Φουκουσίμα: Πυρηνική έκρηξη;

- Φουκουσίμα: Πριν από μια νέα έκρηξη;

- Φουκουσίμα: Τώρα φαίνεται να έχει συμβεί

- Φουκουσίμα: Θεέ μου, Walter

- Φουκουσίμα: Μακράν το μεγαλύτερο πυρηνικό ατύχημα όλων των εποχών

- Φουκουσίμα: Τώρα το παρατήρησε και η «Süddeutsche»

- Η ιαπωνική τραγωδία

- Νέα ρεκόρ ακτινοβολίας στη Φουκουσίμα

Δημιουργήθηκε το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο

Από τον Karl Weiss

Αυτή η ημέρα, Πέμπτη, 21 Ιουλίου 2011, θα καταγραφεί στην ιστορία, σε ένα όχι πολύ μακρινό μέλλον, ως η ημέρα που η ανοιχτή τυραννία ουσιαστικά ξεκίνησε. Οι 17 χώρες της Ευρωζώνης δημιούργησαν ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, όπως είχε ήδη ζητήσει ο Stasi-Schäuble πέρυσι. Αυτό φαίνεται με την πρώτη ματιά ως μια καθαρά οικονομική απόφαση που δεν έχει καμία σχέση με την εξουσία. Αλλά δεν είναι, γιατί στον καπιταλισμό λέγεται: Τα χρήματα κυβερνούν τον κόσμο.

Αυτό το ευρωπαϊκό νομισματικό ταμείο θα μπορεί να κάνει χρήματα και στην πράξη είναι ένα είδος ευρωπαϊκού υπουργείου οικονομικών. Θα καθοδηγεί τις μεμονωμένες κυβερνήσεις της Ευρώπης.

Αν δεν κάνουν αρκετό νεοφιλελευθερισμό, “λιτότητα” και ανακατανομή προς τα πάνω, τα χρήματα θα τους αφαιρεθούν και θα πρέπει να πληρώσουν πολύ υψηλότερα επιτόκια για τα κρατικά τους ομόλογα, γεγονός που θα καταστήσει αντικειμενικά αδύνατη κάθε πρακτική δυνατότητα να κάνουν κάτι για τους φτωχότερους ανθρώπους στη χώρα, ή για την εκπαίδευση και την κατάρτιση, για την αναψυχή, για τους ανέργους, για τους συνταξιούχους κ.λπ.

Τα χρήματα του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου θα ρέουν μόνο σε εκείνες τις χώρες όπου όλα γίνονται για το κεφάλαιο και τίποτα για τον πληθυσμό και θα χρησιμοποιηθούν τα δισεκατομμύρια που ρέουν τώρα στο ευρωπαϊκό νομισματικό ταμείο μέσω του ευρωπαϊκού ταμείου διάσωσης για να επιβάλουν αυτό το είδος πολιτικής με τη βία.

Αυτό το “Ευρωπαϊκό Υπουργείο Οικονομικών” δεν θα ελέγχεται με κανέναν τρόπο, με κανέναν τρόπο, δημοκρατικά. Θα ενεργεί αποκλειστικά σύμφωνα με τις αρχές των φανατικών της λιτότητας, οι οποίοι θα έπρεπε στην πραγματικότητα να είχαν αποκλειστεί με την τρέχουσα οικονομική κρίση, επειδή αυτή η πολιτική ήταν που προκάλεσε την κρίση.

Ούτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ούτε τα μεμονωμένα κοινοβούλια των χωρών θα ακουστούν στις αποφάσεις αυτού του σούπερ υπουργείου. Το γεγονός ότι ο ίδιος ο πληθυσμός δεν ακούγεται είναι ήδη μια συνήθης πρακτική.

Στο τέλος, όλη η πολιτική καταλήγει σε οικονομικές αποφάσεις και αυτές θα λαμβάνονται στο μέλλον αποκλειστικά στον κύκλο των αρχηγών κρατών και των πρωθυπουργών, χωρίς κανέναν έλεγχο από τα δικαστήρια, χωρίς κανέναν έλεγχο από τα κοινοβούλια ή οποιονδήποτε άλλο.

Με αυτό, η ανοιχτή τυραννία του κεφαλαίου εξηγείται στον πυρήνα της, γιατί μέχρι τώρα το κεφάλαιο ήταν ήδη στην εξουσία, όπως φάνηκε όταν οι τράπεζες χρειάζονταν χρήματα. Αλλά τώρα η τυραννία είναι ανοιχτή. Πίσω από τα μέτρα λιτότητας βρίσκονται οι τράπεζες και οι μεγάλες εταιρείες, οι οποίες θα επωφεληθούν αποκλειστικά από αυτό.

Για παράδειγμα, εάν σε μια από τις χώρες της Ευρωζώνης εκλεγεί μια κυβέρνηση που απορρίπτει τα μέτρα λιτότητας, θα εξαναγκαστεί να εφαρμόσει αυτά τα μέτρα μέσω της νομισματικής κυριαρχίας του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου - ή με άλλα λόγια: ο ψηφοφόρος δεν αποφασίζει πλέον για τίποτα.

Ποια είναι λοιπόν αυτά τα μέτρα λιτότητας; Λοιπόν, ακριβώς αυτό που η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία έχει ήδη δείξει σε μεγάλο βαθμό:

- Μείωση των επιδομάτων ανεργίας σε τιμές κάτω από το ελάχιστο όριο διαβίωσης

- Κατάργηση όλων των κατώτατων μισθών

- Μείωση των συντάξεων σε κάτω από το ελάχιστο όριο διαβίωσης

- Αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης

- Ελευθέρωση της εργασίας δανεισμού με οποιονδήποτε μισθό

- Ελευθέρωση της προσωρινής εργασίας με οποιονδήποτε μισθό

- Κατάργηση της αρχής της ίσης αμοιβής για ίση εργασία

- Απαγόρευση των συνδικαλιστικών απεργιών με προσχήματα

- Μείωση των φόρων στα κεφαλαιουχικά κέρδη και τις επιχειρηματικές δραστηριότητες σε οριακές τιμές

- Άνοιγμα των δυνατοτήτων για τα κέρδη να πραγματοποιούνται στο εξωτερικό, ενώ κάποιος παρουσιάζεται ως φτωχός στο εσωτερικό

- Μείωση του αριθμού των δραστηριοτήτων στο δημόσιο τομέα σε ελάχιστα υπολείμματα

- Μείωση της αμοιβής στο δημόσιο τομέα, με εξαίρεση τον στρατό

- Ιδιωτικοποίηση όλων των προηγούμενων κρατικών δραστηριοτήτων εκτός από ένα μικρό υπόλοιπο

- Αύξηση του φόρου για τη μάζα του λαού (αυξήσεις ΦΠΑ)

- Πολλά άλλα μέτρα, γιατί είναι πολύ εφευρετικοί σε αυτό.


Προσθήκη στο άρθρο (8.8.11)

Μια πιθανή ιδέα για το ποιες είναι οι νέες ιδιότητες της ευρωπαϊκής οικονομικής κυβέρνησης, εδώ αποσπάσματα από ένα σχόλιο του Joachim Jahnke στο blog του "Informationsportal Globalisierung" ( http://www.jjahnke.net/ ) στο άρθρο: "Δημοκρατία αντίο! - Η ΕΚΤ αγοράζει ιταλικά και ισπανικά κρατικά ομόλογα με υψηλό κίνδυνο για τον γερμανό φορολογούμενο χωρίς κοινοβουλευτική συμμετοχή" ( http://www.jjahnke.net/rundbr85.html#2458 ). Ο Jahnke είναι πρώην τραπεζίτης της Ευρώπης και ήταν υφυπουργός στο υπουργείο Οικονομικών υπό τον Kohl:

"Στην πραγματικότητα, είναι μια απίστευτη διαδικασία. Το πρώτο δικαίωμα κάθε κοινοβουλίου είναι το δικαίωμα του προϋπολογισμού, το οποίο προστατεύει τα οικονομικά των πολιτών, στο βαθμό που επηρεάζονται από το κράτος. Έπρεπε να κατακτηθεί σε πολλές χώρες του κόσμου με αιματηρές επαναστάσεις κατά των κυρίαρχων δεσποτών. (...)

Τώρα όμως η ΕΚΤ έχει έναν ισολογισμό και αυτός γίνεται κόκκινος σαν αίμα, εάν τα ομόλογα που αγοράζονται ή λαμβάνονται ως εγγυήσεις αποτύχουν έστω και εν μέρει ή δεν μπορούν πλέον να επιστραφούν στην αγορά από την ΕΚΤ στην τιμή αγοράς και ούτε μπορούν να αναληφθούν από την ασπίδα διάσωσης. Και για τον ισολογισμό της ΕΚΤ, οι φορολογούμενοι των πιο υγιών χωρών της Ευρωζώνης εγγυώνται με απεριόριστες υποχρεώσεις εισφοράς των εθνικών τους κεντρικών τραπεζών. Η Γερμανία αντιπροσωπεύει ένα ποσοστό κινδύνου 43% (!) μετά την αποτυχία της Ιταλίας και της Ισπανίας" (...)

Όλο αυτό συμβαίνει επίσης κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών των κοινοβουλίων, τα οποία μέχρι στιγμής δεν έχουν ακόμη εγκρίνει ούτε την νέα ασπίδα διάσωσης της Ευρώπης ... (...)

Εάν τότε η Bundestag αποφασίσει τον Σεπτέμβριο αυτού του έτους για το ταμείο διάσωσης, είναι ήδη επιβαρυμένο με την υποχρέωση να αναλάβει τέτοια ομόλογα από την Ιταλία και την Ισπανία, επειδή διαφορετικά η ΕΚΤ θα βρεθεί σε δύσκολη θέση. Και για αυτό πρέπει να διπλασιαστεί ή να τριπλασιαστεί. Αυτό που κατασκευάστηκε εδώ στις καλοκαιρινές διακοπές είναι η τέλεια ένωση μεταφοράς με έξοδα των γερμανών φορολογουμένων. (...)

Πολλοί γερμανοί πολιτικοί μόλις είχαν εκφραστεί κατά της διεύρυνσης της ασπίδας διάσωσης που ζήτησε ο πρόεδρος της Επιτροπής Barroso, η οποία τώρα έρχεται αντιδημοκρατικά μέσω της ΕΚΤ από την πίσω πόρτα. (...)

Για άλλη μια φορά, οι κερδοσκοπικές τράπεζες και άλλοι επενδυτές εισπράττουν σημαντικούς τόκους και ο λογαριασμός μεταβιβάζεται στους φορολογούμενους σήμερα μέσω της ΕΚΤ και αύριο μέσω της ασπίδας διάσωσης. (...)

Το δημόσιο χρέος των πέντε χωρών της κρίσης της Ευρωζώνης, για τη χρηματοδότηση των οποίων το ταμείο διάσωσης και μέχρι τότε η ΕΚΤ θα πρέπει να βοηθήσουν, ανέρχεται σε 3,3 τρισεκατομμύρια ευρώ (3.300.000.000.000 ευρώ) ή περισσότερο από δώδεκα φορές τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό του 2011 (πριν από τη χρηματοδότηση του ομοσπονδιακού χρέους). Ένα κοινοβούλιο που κ.. σε μακρές συνεδριάσεις επιτροπών και ολομέλειας σε μεμονωμένους μικρούς τίτλους προϋπολογισμού, αλλά κοιτάζει αλλού όταν ένα ταμείο που επιβαρύνει τον προϋπολογισμό κατασκευάζεται δώδεκα φορές μεγαλύτερο πίσω από την πλάτη του, παραιτείται από τον εαυτό του."

Απάντηση στον Florian Rötzer

Από τον Karl Weiss

Το «σκάνδαλο» γύρω από τον Χριστιανοδημοκράτη von Boetticher, ο οποίος κατέστρεψε την πολιτική του καριέρα με μια σύντομη σχέση με μια 16χρονη, είναι κυρίως ένα σκάνδαλο υποκριτών και φανατικών. Τι είναι τόσο ανώμαλο στο να αγαπάς μια 16χρονη;

Σε ένα άρθρο στο «telepolis», εδώ:

http://www.heise.de/tp/blogs/8/150312

Ο Florian Rötzer παίζει με «επιχειρήματα» που δεν μπορεί να εννοεί πραγματικά σοβαρά.

Αυτό ξεκινά ήδη από τον τίτλο, στον οποίο χρησιμοποιεί τη λέξη «Lolitas» για μια περίπτωση στην οποία δεν εμπλέκεται καμία Lolita. Με τον όρο «Lolitas» εννοούμε κορίτσια ηλικίας 12 έως 14 ετών, τα οποία είναι ήδη σεξουαλικά ώριμα, αλλά εξακολουθούν να υπόκεινται σε απόλυτη απαγόρευση σεξ στη δική μας κοινωνία. Μια 16χρονη δεν είναι πλέον «Lolita», αλλά μια νεαρή κυρία που μπορεί να παντρευτεί, αν θέλει.

Το ομοσπονδιακό γερμανικό δίκαιο - σε συμφωνία με εκείνο άλλων «φιλελεύθερων» κρατών, όχι μόνο επιτρέπει σε μια 16χρονη να παντρευτεί, αν θέλει, αλλά της επιτρέπει επίσης να συνάπτει ερωτικές σχέσεις και να κάνει σεξ, αν θέλει (ο περιορισμός σε αυτό από τη νέα νομοθεσία θα συζητηθεί παρακάτω).

Ο Rötzer περιγράφει μια 16χρονη ως «κορίτσι, που ο Boetticher περιγράφει ως «γυναίκα». Συγγνώμη, κύριε Rötzer, αυτό είναι άτιμο. Ναι, μια 16χρονη είναι γυναίκα. Αν ήταν παντρεμένη (κάτι που θα μπορούσε να είναι), δεν θα την συκοφαντούσατε ως «κορίτσι που περιγράφεται ως γυναίκα».

Ο Weiss δεν ξέρει πότε ήταν η τελευταία φορά που γνώρισε μια δεκαεξάχρονη, στην οικογένειά του για παράδειγμα, αυτές οι νεαρές γυναίκες είναι πραγματικά ενήλικες, σε βαθμό που δύσκολα μπορεί να ισχυριστεί κανείς για 16χρονους. Όλα όσα είναι τόσο τυπικά για έναν έφηβο, συνήθως (οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα) δεν υπάρχουν πλέον. Συμπεριφέρεται σαν ενήλικας και είναι ενήλικας.

Τότε ο Rötzer γράφει: «... όταν ένας γέρος ντάκελ αποπλανεί ένα νεαρό κορίτσι, κάτι που συνήθως κατηγορούν μόνο τους μουσουλμάνους».

Όχι, μια 16χρονη δεν είναι «νεαρό κορίτσι» - ένα νεαρό κορίτσι είναι κάτω των 12 ετών - και δεν ξέρω τι κάνουν εδώ οι μουσουλμάνοι.

Αν αναφέρεστε στο γεγονός ότι υπάρχουν μουσουλμανικές (και μη μουσουλμανικές) οικογένειες στις οποίες οι γάμοι εξακολουθούν να κανονίζονται και πολύ νέες γυναίκες αναγκάζονται σε αυτούς τους γάμους, τότε ίσως χρειαστεί να σας υπενθυμίσουμε: Εδώ στην Ευρώπη, δεν έχουν περάσει 200 χρόνια από τότε που σχεδόν όλοι οι γάμοι κανονίζονταν και ότι τα κορίτσια ηλικίας 13, 14 ή 15 ετών παντρεύονταν ως επί το πλείστον. Και έχουν περάσει μόνο λίγο περισσότερο από εκατό χρόνια από τότε που αυτό ήταν ακόμη ευρέως διαδεδομένο.

Δείτε επίσης αυτό το άρθρο: "Παντρεύτηκε στα 13" ( http://karlweiss.twoday.net/stories/11551663/ )

Δεν χρειάζεται λοιπόν να υψωθούμε πάνω από περιοχές και οικογένειες από αυτές τις περιοχές, όπου αυτό εξακολουθεί να είναι εν μέρει συνηθισμένο σήμερα.

Ο Rötzer περιγράφει μια σχέση με μια 16χρονη ως «αποτυχία» και ειρωνεύεται τη λέξη «αγάπη» που χρησιμοποίησε ο πολιτικός. Α, ναι, άρα τα άτομα με μεγάλη διαφορά ηλικίας δεν μπορούν να αισθανθούν αληθινή αγάπη ο ένας για τον άλλον - ή τι; Και ένα «νεαρό κορίτσι» δεν μπορεί να αγαπήσει έναν «γέρο ντάκελ» - ή τι; Ναι, η σχέση ήταν σύντομη - άρα δεν μπορεί να ήταν αγάπη (??) - ή τι;

Όταν ο κύριος Kohl και ο κύριος Schröder παντρεύτηκαν ο καθένας μια γυναίκα δεκαετίες νεότερη, κανείς δεν μίλησε για αποτυχία, ο Schröder επανεξελέγη ακόμη. Αλλά αν η γυναίκα δεκαετίες νεότερη είναι μόνο 16 ετών, τότε είναι αποτυχία; Τι είδους ηθική μιλάει από εσάς, κύριε Rötzer; Εσείς, που μιλάτε για «διπλή ηθική», αλλά την εντοπίζετε στους συντηρητικούς.

Τι είναι αυτή η ανοησία: «... γιατί δεν μπορούσε να τα πάει καλά με μια σύντροφο περίπου της ίδιας ηλικίας...» Αυτό χτυπά ξεκάθαρα κάτω από τη ζώνη. Υπάρχει, κατά τη γνώμη σας, ένας ηθικός νόμος σύμφωνα με τον οποίο πρέπει οπωσδήποτε να τα πηγαίνετε καλά με κάποιον «περίπου της ίδιας ηλικίας»; Με βάση ποια εμπειρία θα έπρεπε να είναι έτσι;

Σύμφωνα με τις εμπειρίες του κόσμου, η αγάπη πηγαίνει όπου θέλει και έχουν προκύψει τα πιο παράλογα ερωτικά ζευγάρια - είτε λόγω ηλικίας, είτε λόγω «τάξης», είτε λόγω άλλων διαφορών - και η σχέση τους κράτησε πολύ ή για πάντα. Από πού παίρνει κάποιος το θράσος να θεωρεί την ηλικία καθοριστική στην αγάπη;

Δεδομένου ότι, κατά τη γνώμη σας, κύριε Rötzer, δεν μπορεί να ήταν αγάπη (αδιαντροπιά), τότε θα πρέπει να ήταν μια «βραχύβια παρακμή». Αυτή μου φαίνεται μια ερωτική ιστορία που μόλις εφεύρατε.

Ναι, υπάρχουν σύντομες αγάπες που εξασθενούν γρήγορα και χωρίζουν - ναι και;

Αλλά αντί για όλη αυτή την ανοησία, κύριε Rötzer, θα έπρεπε να είχατε αντιμετωπίσει την πραγματική διπλή ηθική που επιδεικνύουν οι αντιδραστικοί από CDU, SPD, FDP και Πράσινους:

Εδώ, στην περίπτωση του Boetticher, η απαράδεκτη διπλή ηθική τους φαίνεται σαν αστραπή. Μόλις πρόσφατα, ο τότε μεγάλος συνασπισμός έφερε μια εκτεταμένη αυστηροποίηση του ποινικού νόμου για τη σεξουαλική κακοποίηση μέσω της Bundestag, στην οποία η έννοια της παιδικής πορνογραφίας (και επομένως και ο ορισμός του σεξ με παιδιά ή μεταξύ παιδιών) επεκτάθηκε σε όλους έως 18 ετών.

Συγκεκριμένα, ανατρέξτε στα σχετικά άρθρα στο blog:

- Dossier Αυστηροποίηση του ποινικού νόμου για τη σεξουαλική κακοποίηση, Μέρος 1

- Dossier Αυστηροποίηση του ποινικού νόμου για τη σεξουαλική κακοποίηση, Μέρος 2

- Τα Dossiers Αυστηροποίηση του ποινικού νόμου για τη σεξουαλική κακοποίηση

- Σεξ κάτω των 18; – 10 χρόνια φυλάκιση!

- Ουρά! Το σταμάτησαν

- Dossier Αυστηροποίηση του ποινικού νόμου για τη σεξουαλική κακοποίηση, Μέρος 3

- ...και ήδη έχουμε τις πρώτες περιπτώσεις

- ‚Παιδική πορνογραφία – Μόλις περάσει ο νόμος,...

Αυτό, ωστόσο, είναι διγλωσσία: Η CDU, η οποία απαιτεί και επιβάλλει εντονότερα αυτές τις αυστηροποιήσεις της νομοθεσίας, οι οποίες καταλήγουν σε μια πλήρη απαγόρευση του σεξ για όλους έως 18 ετών, θα εκπροσωπούνταν στο Schleswig-Holstein από έναν πολιτικό που θα είχε σεξ με κάποιον κάτω των 18 ετών λίγο πριν από τον διορισμό του.

Το ότι έπρεπε τώρα να παραιτηθεί δεν ήταν δική του ελεύθερη απόφαση, αλλά είχε ανακαλυφθεί και εκβιάστηκε.

Φυσικά, δεν πρόκειται πραγματικά να σύρουν όλους στο δικαστήριο που δεν είναι ακόμη 18 ετών και κάνουν σεξ, πρόκειται να έχουν αυτόν τον νόμο στη διάθεσή τους όταν θέλουν να απομακρύνουν έναν ανεπιθύμητο διαφωνητή από την κυκλοφορία χωρίς να μπορούν να τον κατηγορήσουν για αδικήματα (βλ. τη δίωξη του Wikileaks-Lassange για υποτιθέμενα σεξουαλικά αδικήματα).

Γιατί δεν παρατηρήσατε αυτή τη σχέση, κύριε Rötzer;

Συγγνώμη!
Από τον Karl Weiss
Δυστυχώς, δεν μπόρεσα να ενημερώσω αυτό το blog από τις 19 Ιουλίου. Δεν ξέρω ακριβώς τι συνέβη, αλλά έβλεπα μόνο λευκές σελίδες (μήπως γι' αυτό το blog ονομάζεται Karl WEISS;)
Ελπίζω να λειτουργήσει ξανά τώρα.
Ξανά!

Όχι «ένα ολοκληρωμένο θεμελιώδες δικαίωμα στην δημοκρατία»!

Από τον Karl Weiss

Όταν αυτό το θέμα συζητήθηκε για πρώτη φορά σε αυτό το blog και αναφέρθηκε ότι η κα Μέρκελ (τότε ακόμη όχι καγκελάριος) είχε δηλώσει σαφώς και ξεκάθαρα ότι δεν έχουμε «μια αιώνια αξίωση για δημοκρατία...» (βλέπε αυτό το άρθρο: «CDU - Όχι αξίωση για δημοκρατία και κοινωνική οικονομία της αγοράς» ( http://karlweiss.twoday.net/stories/4364507/ ), μερικοί πίστευαν ακόμη σε ένα «λάθος», «εκφράστηκε άσχημα» ή κάτι παρόμοιο.

Αλλά σε αυτό το άρθρο «Μέρκελ: όχι άλλη δημοκρατία!» (http://karlweiss.twoday.net/stories/29740772/ ) έγινε πραγματικά σαφές: Η δημοκρατία «λήγει» και ήδη άρχισε να αφήνει τον όρο του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου σχετικά με τη διόρθωση του εκλογικού νόμου στη Γερμανία να περάσει απλά χαμογελώντας και να αφήσει τη Γερμανία χωρίς δικαίωμα ψήφου.

Όποιος ίσως ακόμα δεν το πίστεψε, η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για τη δημοκρατία, θα μπορούσε τώρα να βιώσει τι είπε ο πληρεξούσιος της Γερμανικής Bundestag στην αιτιολόγησή του ενώπιον του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου για την αύξηση της ασπίδας προστασίας για τους εταίρους του ευρώ γενικά και για την Ελλάδα ειδικότερα, χωρίς κοινοβουλευτική διαβούλευση:

«Ο πληρεξούσιος της Γερμανικής Bundestag, Καθ. Δρ. Franz Mayer από το Πανεπιστήμιο του Bielefeld, τόνισε εισαγωγικά ότι υπήρχαν ήδη σημαντικές αμφιβολίες σχετικά με την παραδεκτότητα των συνταγματικών καταγγελιών, αλλά σε κάθε περίπτωση ήταν αβάσιμες. Οι καταγγέλλοντες θα επικαλεστούν ένα νέο δικαίωμα που δεν υπάρχει ακόμη, δηλαδή ένα ολοκληρωμένο θεμελιώδες δικαίωμα στην δημοκρατία. Αλλά δεν υπάρχει λόγος για την αναγνώριση ενός τέτοιου θεμελιώδους δικαιώματος και τη συναφή επέκταση των δυνατοτήτων για συνταγματική καταγγελία.»

Το είπε αυτό για λογαριασμό της Bundestag (με την υποστήριξη της Ένωσης, του FDP, του SPD και των Πρασίνων), δηλαδή σε επίσημη ιδιότητα. Επομένως, δεν βοηθά να μάθουμε περισσότερα για αυτόν τον άνθρωπο, ενήργησε για λογαριασμό.

Είναι επίσης σημαντικό: Δεν μπορείτε να βασιστείτε στην αντιπολίτευση, επειδή το SPD και οι Πράσινοι το άφησαν να περάσει χωρίς κανένα πρόβλημα.

Είναι αλήθεια ότι υπάρχει ακόμα «Die Linke», αλλά δεν έχουν καμία επιρροή στο κοινοβούλιο.

Επομένως, αν θέλουμε να έχουμε ακόμη μια δημοκρατία στο εγγύς μέλλον, πρέπει να σηκωθούμε τώρα - και αυτό εννοείται κυριολεκτικά! Η αναμονή μπορεί να μας αφαιρέσει τα τελευταία δικαιώματα που έχουν απομείνει! Στους δρόμους και στις πλατείες!

Ας ακολουθήσουμε τα παραδείγματα των Τυνήσιων, των Αιγυπτίων, των Ελλήνων, των Ισπανών και των Ιταλών:

Θέλουμε δημοκρατία! Θέλουμε δημοκρατία!

Αυτός είναι ο καπιταλισμός

Από τον Karl Weiss

Ακόμη και στην Ιαπωνία υπάρχουν γενναίοι επιστήμονες που δεν συντάσσονται με τη χορωδία της ατομικής μαφίας, ότι η ραδιενεργός ακτινοβολία είναι ακίνδυνη. Ο γιατρός και καθηγητής Tatsuhiko Kodama, ειδικός στη ραδιενεργό ακτινοβολία στο σώμα, κατέθεσε σε μια κοινοβουλευτική επιτροπή στην Ιαπωνία και προκάλεσε έντονες αντιδράσεις όταν η δήλωσή του αναρτήθηκε στο Διαδίκτυο στο Youtube. 200.000 Ιάπωνες έκαναν κλικ σε αυτό το βίντεο μέσα σε λίγες μέρες.

Όποιος θέλει να διαβάσει το πρωτότυπο κείμενο του περιοδικού ειδήσεων Asahi σχετικά με αυτή τη δήλωση στα αγγλικά, εδώ είναι:

http://www.asahi.com/english/TKY201108120245.html

Λέει εκεί, μεταξύ άλλων:

«Στις 21 Μαρτίου, ο επικεφαλής γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου Yukio Edano είπε: «Δεν υπάρχουν άμεσα προβλήματα για την υγεία των ανθρώπων». Τότε ένιωσα ότι θα συνέβαινε μια πραγματική καταστροφή. (...) Όταν μιλάμε για τα προβλήματα της ραδιενεργού ακτινοβολίας, πρέπει πρώτα να λάβουμε υπόψη τη συνολική ποσότητα της ραδιενέργειας που απελευθερώθηκε. Ούτε ο χειριστής της Φουκουσίμα ούτε η ιαπωνική κυβέρνηση έχουν δημοσιεύσει σαφή στοιχεία για αυτό μέχρι σήμερα».

«Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας, η συνολική ποσότητα των ραδιενεργών σωματιδίων που απελευθερώθηκαν στο ατύχημα στη Φουκουσίμα είναι 29,6 φορές υψηλότερη από αυτή της ατομικής βόμβας της Χιροσίμα και, υπολογιζόμενη σε ουράνιο, 20 φορές υψηλότερη. Ενώ το επίπεδο της ακτινοβολίας της ατομικής βόμβας μειώνεται σε περίπου ένα χιλιοστό μέσα σε ένα χρόνο, η ακτινοβολία που απελευθερώθηκε από το ατύχημα του πυρηνικού σταθμού μειώνεται μόνο σε περίπου ένα δέκατο μέσα σε ένα χρόνο».

Αναφέρεται σε αυτό το άρθρο ότι ο καθηγητής πιέζει για την ταχεία ψήφιση νέων νόμων που προβλέπουν αποτελεσματικά μέτρα για την απολύμανση των μολυσμένων περιοχών.

Επίσης, ένας νόμος είναι απαραίτητος για την πρόληψη της μόλυνσης των παιδιών.

Οι υπάρχοντες νόμοι θα απαγόρευαν ακόμη και τα μέτρα βοήθειας, επειδή, για παράδειγμα, το έδαφος που περιέχει καίσιο δεν επιτρέπεται να μεταφερθεί με αυτοκίνητα.

«Γιατί η ιαπωνική κυβέρνηση δεν ξοδεύει χρήματα για την απαραίτητη απολύμανση;»

Όποιος έχει διαβάσει για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της βόμβας της Χιροσίμα μπορεί να εκτιμήσει τι σημαίνουν αυτές οι δηλώσεις, όπως ο δημοσιογράφος πολίτης. Ακόμη και 20 χρόνια μετά τη βόμβα, άτομα που είχαν εκτεθεί μόνο στο «fall-out», τα ραδιενεργά σωματίδια που έπεφταν από τον αέρα, εμφάνισαν καρκίνο. Ακόμη και σε άτομα στα οποία ο μετρητής Geiger δεν μπορούσε να μετρήσει υψηλότερη ακτινοβολία από την περιβάλλουσα, βρέθηκαν ποσότητες ραδιενεργών ουσιών ενσωματωμένες στα πτώματα, οι οποίες είχαν καταστρέψει το σώμα από μέσα.

Ωστόσο, οι πιο αξιοσημείωτες συνέπειες ήταν και θα είναι ο μεγάλος αριθμός παιδιών με λευχαιμία και άλλες μορφές καρκίνου, οι περισσότεροι από τους οποίους έχουν πεθάνει και θα πεθάνουν από αυτό.

Η ατομική μαφία, για χάρη του κέρδους, έχει δεχτεί τον πόνο και τα βάσανα και τα δάκρυα εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών και παιδιών.

Αυτός είναι ο καπιταλισμός!


Εδώ είναι συνδέσμοι προς τα άλλα άρθρα στο ιστολόγιο σε σχέση με το Super-Gau της Φουκουσίμα

- Μόνο λίγη αβλαβής ραδιενέργεια;

- Οι τιμές ραδιενέργειας δεν επιτρέπεται πλέον να δημοσιεύονται.

- Super-Gau Japan 3

- Φουκουσίμα – Γίνεται όλο και πιο τρομακτικό

- Ραδιενέργεια; - Όλα ακίνδυνα

- Τι προκάλεσε το Fukushima Super-Gau;

- Ραδιενεργά σωματίδια στο πόσιμο νερό του Καναδά – Φουκουσίμα 7
- Φουκουσίμα – Τήξη πυρήνα στον αντιδραστήρα 4

- Φουκουσίμα – Σκοτεινό, πιο σκοτεινό

- Διαμάχη για τα άρθρα του ιστολογίου της Φουκουσίμα

- Μετά τη Φουκουσίμα, τώρα Kashiwasaki – Kariwa;

- Φουκουσίμα – Η ατομική μαφία

- Πυρηνικός αντιδραστήρας: 50 χρόνια αποσύνθεσης

- Το γερμανικό ατομικό ατύχημα

- Φουκουσίμα: Πυρηνική έκρηξη;

- Φουκουσίμα: Πριν από μια νέα έκρηξη;

- Φουκουσίμα: Τώρα φαίνεται να έχει συμβεί

- Φουκουσίμα: Θεέ μου, Walter

- Φουκουσίμα: Μακράν το μεγαλύτερο πυρηνικό ατύχημα όλων των εποχών

- Φουκουσίμα: Τώρα το παρατήρησε και η «Süddeutsche»

- Η ιαπωνική τραγωδία

- Νέα ρεκόρ ακτινοβολίας στη Φουκουσίμα

Νέα διεύθυνση: http://www.karl-weiss-journalismus.de

Από σήμερα, η πολιτική δημοσιογραφία του Karl Weiss φιλοξενείται σε μια νέα σελίδα. Το επόμενο άρθρο είναι ήδη εκεί.

Εκεί μπορείτε επίσης να βρείτε όλα τα προηγούμενα άρθρα - πίσω στον Ιούνιο του 2006, όταν ξεκίνησε αυτό το blog.

Παρακαλώ ενημερώστε τα Bookmarks, τα Αγαπημένα σας κ.λπ.

Απάντηση στον Mathias Bröckers

Από τον Karl Weiss

Γεια σου κύριε Bröckers, τα άρθρα σας για την 9/11 είναι ακόμα στη μνήμη πολλών από εμάς εδώ στο Διαδίκτυο και επίσης οι μάχες που δώσαμε τότε στο φόρουμ telepolis με τον Παράκλητο και τον siaiei και άλλα οξύμωρα. Μια νύχτα, στο φόρουμ κάτω από ένα από τα άρθρα σας, είχα μια διαρκή μάχη με τον siaiei και κέρδισα, επειδή τον "εξάντλησα γεωπολιτικά". Όταν ήταν 2 η ώρα το πρωί εδώ στη Βραζιλία και ήδη ξημέρωνε στην Ευρώπη, έπρεπε να παραδοθεί και το κατέγραψα ως νίκη.

11 Σεπτεμβρίου 2001

Έχω ήδη γράψει για το θέμα 9/11 εδώ στο blog, ωστόσο, αυτά τα άρθρα αποτελούν λιγότερο από μερικά % των άρθρων εδώ. Αυτό αντιστοιχεί, κατά τη γνώμη μου, στο ποσοστό της σημασίας αυτού του θέματος. Φυσικά, αν εμείς, που είμαστε πεπεισμένοι για μια "εσωτερική δουλειά", μπορούσαμε πραγματικά να προσκομίσουμε κάτι σαν σαφή απόδειξη, όχι μόνο έναν αμέτρητο αριθμό ενδείξεων, αυτό θα μπορούσε αμέσως να γίνει το πιο σημαντικό θέμα στον κόσμο. Όσο όμως οι πιθανοί δράστες κάθονται σε όλα τα έγγραφα και τις καταγραφές, πρέπει να αρκεστούμε στο να διαπιστώσουμε ότι σε κάθε φόνο με 28 (28 είναι η προσωπική μου καταμέτρηση) σαφείς ενδείξεις, ο δράστης θα καταδικαζόταν εδώ και καιρό - ακόμα κι αν δεν ομολογούσε.

Τώρα, λοιπόν, άκουσα με ενδιαφέρον για το νέο σας βιβλίο και διάβασα τα δύο άρθρα στο "telepolis", που αντιπροσωπεύουν αποσπάσματα εκ των προτέρων, εδώ: http://www.heise.de/tp/druck/mb/artikel/35/35089/1.html .

9-11-Φωτογραφία

Ωστόσο, παρατήρησα: Χρησιμοποιείτε μια αιτιότητα που δεν υπάρχει αντικειμενικά. Τι εννοώ; Πρόκειται για αυτό το κείμενο από το βιβλίο σας (το παραθέτω εδώ πλήρως):

"Ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξάνεται και αυξάνεται, και μόνο περίπου το δέκα τοις εκατό - δηλαδή εμείς οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι - καταναλώνουμε καθημερινά τεμαχισμένα ζωντανά όντα, σύμφωνα με το χαρούμενο σύνθημα "Το κρέας είναι το λαχανικό μου", τα οποία όχι μόνο φτύνουν μεθάνιο που θερμαίνει τη γη σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους, αλλά η ανατροφή και η φροντίδα τους μέχρι την εκτέλεσή τους απαιτεί την αποψίλωση των δασών και την παραγωγή τροφής, την οποία θα ήταν καλύτερα να αφήναμε σε άλλους ανθρώπους αντί να τους αφήσουμε να πεθάνουν από την πείνα. Εμείς το δέκα τοις εκατό ζούμε σε θερμαινόμενα και φωτισμένα σπίτια, κάνουμε ζεστά ντους, μας αρέσει να ταξιδεύουμε, ψηλά και μακριά, και έχουμε δύο έως τρία αυτοκίνητα ανά οικογένεια. Αυτό θέλουν, κατανοητά, και τα άλλα 90 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού. Αλλά δεν θα είναι δυνατόν, γιατί ακόμη και το πιο ανόητο γαλακτοκομικό κορίτσι καταλαβαίνει ήδη με μια χονδροειδή ματιά: Δεν υπάρχει αρκετό για όλους. Ειδικά επειδή τα αποθέματα και οι πρώτες ύλες μας τελειώνουν σταδιακά. Εμείς το δέκα τοις εκατό καταναλώνουμε 140 kw/h την ημέρα, ανά άτομο, που είναι η ενεργειακή απόδοση 140 ανθρώπων. Οι σκλάβοι μας είναι λευκοί, τους αποκαλούμε πρίζες, αλλά κάπου πρέπει να βρεθεί η ενέργεια. Δεν μας συνέβη τίποτα περισσότερο από το να κάψουμε ό,τι είναι δυνατόν (πρώτα ξύλο, μετά άνθρακα, μετά πετρέλαιο και αέριο) μέχρι την έναρξη της βιομηχανικής επανάστασης, και μόνο πρόσφατα συνειδητοποιήσαμε ότι σύντομα θα χρειαζόμασταν εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Σε μεγάλη κλίμακα. Ωστόσο, οι πόροι που χρειαζόμαστε δεν βρίσκονται κυρίως κάτω από τα πόδια του δέκα τοις εκατό της Δύσης, αλλά κάτω από τα πόδια των Αράβων και των Ιρακινών, των Ρώσων και των Ουζμπέκων, των Βενεζουελάνων και των Κινέζων. Άρα στα πόδια εκείνων που, κατά τη μη δηλωμένη θέλησή μας, δεν μπορούν όλοι να συμμετέχουν στις βόλτες με αυτοκίνητο στο καλά θερμαινόμενο καθημερινό γεύμα κρέατος σε κλιματιζόμενα δωμάτια με έκθεση βρύσης και πορσελάνης.

Το καθοριστικό είναι: Εάν θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε τις μελλοντικές μας τεχνολογίες - ανεμογεννήτριες, υδροηλεκτρικά και, πάνω απ' όλα, ηλιακά εργοστάσια και κινούμενες μπαταρίες με τη μορφή δισεκατομμυρίων μικρών αυτοκινήτων - σε μεγάλη και επαρκή κλίμακα και να τις εφαρμόσουμε στα δίκτυα ενεργειακού εφοδιασμού μας, εξαρτάται κυρίως από τις πηγές ενέργειας που έχουμε στη διάθεσή μας επί του παρόντος, δηλαδή άνθρακα, αέριο και, πάνω απ' όλα, πετρέλαιο. Χωρίς την ελεύθερη πρόσβασή μας στις πετρελαιοπηγές του κόσμου, δεν υπάρχουν ανεμογεννήτριες, δεν υπάρχουν ηλιακά πεδία, δεν υπάρχει δίκτυο ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Χωρίς πετρέλαιο, δεν υπάρχει βιώσιμο, πράσινο μέλλον. Πιο συγκεκριμένα: δεν υπάρχει μέλλον."



Κατά τη γνώμη μου, κάνετε λάθος σε δύο θεμελιώδη πράγματα:

1. Οι πόροι αυτού του πλανήτη μπορούν, αν χρησιμοποιηθούν σωστά, να εγγυηθούν την ευημερία για όλους τους ανθρώπους στη γη.

2. Η ανάπτυξη βιώσιμων πηγών ενέργειας έχει προχωρήσει εδώ και καιρό, ώστε να μπορούν να αντικαταστήσουν τις παραδοσιακές, αν υπήρχε η θέληση.

Το πρόβλημα με τους πόρους δεν είναι το ερώτημα ότι υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι, αλλά το ερώτημα της κοινωνίας της σπατάλης. Αν ανακυκλώναμε τα πάντα με συνέπεια, οι πόροι θα ήταν αρκετοί για όλους. Το πρόβλημα είναι ο καπιταλισμός, στον οποίο γίνεται μόνο ό,τι φέρνει κέρδος. Η ανακύκλωση δεν φέρνει πολλά κέρδη και οι πρώτες ύλες είναι φθηνές, οπότε τα πάντα πετιούνται.

Η τεχνολογία ανακύκλωσης είναι ήδη πολύ προηγμένη σήμερα. Σχεδόν το 99% όλων των απορριμμάτων θα μπορούσε ήδη να ανακυκλωθεί σήμερα - και με λίγη περισσότερη ανάπτυξη, αυτό μπορεί γρήγορα να γίνει 99,5%.

Όσον αφορά τις βιώσιμες πηγές ενέργειας, δεν είστε επίσης ενημερωμένοι. Εάν όλες οι επενδύσεις γίνονταν από τώρα και στο εξής σε βιώσιμες και όχι σε πηγές ενέργειας που καταναλώνουν πρώτες ύλες, θα μπορούσε να προέλθει όλη η ενέργεια που απαιτείται στη γη από βιώσιμες πηγές σε λίγα μόνο χρόνια.

Εάν συνεχίσουμε να εξαρτόμαστε από το πετρέλαιο, τον άνθρακα και το φυσικό αέριο και συνεχίσουμε την τρέλα των πυρηνικών σταθμών, τότε μέσω των αποφάσεων του μεγάλου κεφαλαίου και των πολιτικών του, όχι επειδή όλα αυτά δεν θα ήταν ήδη τεχνικά δυνατά.

Αυτό σημαίνει: Υπάρχουν αρκετά για όλους, μόνο που ο καπιταλισμός εμποδίζει τη λογική χρήση των πόρων και προσπαθεί να αποτρέψει ή τουλάχιστον να καθυστερήσει τη μετάβαση σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Με αυτό, κύριε Bröckers, τα συμπεράσματά σας είναι επίσης λάθος, τα οποία κρύβετε πίσω από τα σαρκαστικά λόγια, ίσως δεν θα έπρεπε να καταδικάσουμε τους πραγματικούς υποκινητές της 9/11 στην ηλεκτρική καρέκλα.

Αυτό που γράφετε για το "όλα δεν είναι τόσο άσχημα" είναι ανοησίες:

"Θα ήταν όλα άσχημα. Αλλά μόνο μισά τόσο άσχημα. Η δημοκρατία εξακολουθεί να είναι ζωντανή, αν και όχι η αμερικανική, η πίστη στην ελεύθερη οικονομία εξακολουθεί να είναι δικαιολογημένη, αν και όχι η πίστη στον αμερικανικό καπιταλισμό των αρπακτικών. Η ελευθερία είναι ακόμα το ύψιστο αγαθό μας. Ακόμα κι αν όχι η αμερικανική ελευθερία, που δεν τελειώνει εκεί που ξεκινά η ελευθερία του άλλου."

Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες αιτίες που δημιουργήθηκαν από τις ΗΠΑ για τον καπιταλισμό, ο οποίος δεν είναι ποτέ τίποτα άλλο παρά καπιταλισμός των αρπακτικών. Εάν τα τελευταία πολλά χρόνια ο καπιταλισμός και η ηγεσία των ΗΠΑ εμφανίστηκαν πανομοιότυπα, έχετε ξεχάσει πολλά σημαντικά γεγονότα σε άλλες χώρες.

Ο καπιταλισμός είναι στην εξουσία σε όλο τον κόσμο, όχι μόνο στις ΗΠΑ. Με την παρακμή των ΗΠΑ, τίποτα δεν θα κερδηθεί για την ανθρωπότητα."

Οι λαοί ξεσηκώνονται

Από τον Karl Weiss


Λοιπόν, η κρίση είναι εδώ. Δύο πράγματα που συνέβησαν σχεδόν ταυτόχρονα έσπασαν το φράγμα: Οι Ηνωμένες Πολιτείες υποβαθμίστηκαν από έναν οργανισμό αξιολόγησης κινδύνου από την κορυφαία βαθμολογία και στην Ευρώπη ανακοινώθηκε επίσημα ότι δεν μπορεί να αναπτυχθεί ένα «δίχτυ ασφαλείας» για την Ιταλία, επειδή η χώρα είναι πολύ μεγάλη.

Ήδη στο άρθρο «Πολύ μεγάλη για να σωθεί», αυτό το blog είπε ακριβώς αυτό: Η Ιταλία δεν μπορεί να «σωθεί» και έτσι γίνεται ο δολοφόνος του ευρώ.

Η ιδέα ότι τα κράτη, το κύριο πρόβλημα των οποίων είναι το υψηλό δημόσιο χρέος, μπορούν να «βοηθηθούν» με κεφάλαια που δίνονται ως νέο χρέος (δηλαδή με ακόμη περισσότερο χρέος), ήταν προφανώς καταδικασμένη σε αποτυχία από την αρχή.

Οι πικραμένοι πολιτικοί δεν θέλουν να βγάλουν το συμπέρασμα. Συνεχίζουν να ονειρεύονται, παρά την κλιμακούμενη κρίση δημόσιου χρέους, ότι μπορούν ακόμα να διατηρήσουν το ευρώ. Όμως το ευρώ είναι ήδη τόσο νεκρό όσο ένα νεκρό σκυλί.

Στις ΗΠΑ, είναι επίσης ακόμα αισιόδοξοι ότι μπορούν να διατηρήσουν τα ομόλογα των ΗΠΑ και το δολάριο με ακραία μέτρα λιτότητας. Όμως η υποβάθμιση από την «Standard & Poor's» είναι μόνο ένα σύμπτωμα, όχι η ασθένεια.

Οι ΗΠΑ πίστευαν ότι, αν και η βιομηχανική τους βάση είχε αποδυναμωθεί εδώ και δύο δεκαετίες, θα μπορούσαν να διεξάγουν πολέμους ταυτόχρονα, να είναι στρατιωτικά παρούσες σε περισσότερες από 80 χώρες του κόσμου και να πουν σε όλο τον κόσμο τι να κάνει λόγω της κυριαρχίας του δολαρίου.
Όμως αυτοί οι καιροί έχουν περάσει. Το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων των σταθερά δεσμευμένων άλλων δαπανών και του χρέους των πολιτειών και των δήμων στις ΗΠΑ, δεν μπορεί αντικειμενικά πλέον να πληρωθεί. Μόνο μια τρελή οικονομική άνθηση με 10% ρυθμό ανάπτυξης ετησίως θα μπορούσε να το αλλάξει, αλλά οι ΗΠΑ απέχουν τόσο πολύ από μια οικονομική ανάκαμψη όσο ο ήλιος από εμάς.

Οι καιροί που «η Δύση», με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες, είχε όλο τον κόσμο με λουρί, έχουν οριστικά περάσει, αν και οι πολιτικοί εξακολουθούν να παίζουν «business as usual».

Οι καιροί που η Γερμανία ήταν η μόνη χώρα που μπορούσε να επωφεληθεί από το ευρώ, επειδή η συναλλαγματική ισοτιμία του ευρώ δεν αυξήθηκε με την γερμανική άνοδο, επειδή άλλες χώρες της ευρωζώνης προκαλούσαν ανησυχία και η Γερμανία μπορούσε να εξάγει σε συναλλαγματικές ισοτιμίες που έφερναν δάκρυα χαράς στα μάτια των μεγάλων εταιρειών και των τραπεζών, όπως είναι ακόμα αυτή τη στιγμή, θα τελειώσουν επίσης σύντομα.

Ό,τι κι αν σκεφτεί το πολιτικό είδος ως αντικατάσταση, το ευρώ δεν μπορεί να διατηρηθεί. Εάν το ευρώ διατηρούνταν μόνιμα, στο τέλος όλες οι χώρες της ευρωζώνης, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, θα οδηγούνταν στην παγίδα του δημόσιου χρέους και τα ομόλογα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, που σήμερα είναι ένα «ασφαλές καταφύγιο», θα λάμβαναν τα ίδια επιτόκια όπως τα ιταλικά κρατικά ομόλογα σήμερα.

Όμως οι πολιτικοί δεν θα μας πουν την αλήθεια. Αυτού του είδους οι άνθρωποι δεν μπορούν να πουν την αλήθεια, το πολύ κατά λάθος.

Οι πολιτικοί είναι πολύ καλοί στο να βλέπουν τάσεις. Και ποια είναι η γενική τάση αυτή τη στιγμή σε αυτόν τον πλανήτη;

Ναι, ακριβώς! Οι λαοί αρχίζουν να ξεσηκώνονται, αναλογίζονται τη δική τους δύναμη, διαδηλώνουν και αγωνίζονται. Δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε που αυτό ξεκίνησε στην Τυνησία. Μετά ήρθαν, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά: Αίγυπτος, Μπαχρέιν, Υεμένη, Συρία και Ισραήλ, Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, Δανία και Μεγάλη Βρετανία, Χιλή, Μαλαισία και Μεξικό – και αυτοί είναι μόνο αυτοί που μου έρχονται αμέσως στο μυαλό, χωρίς να έχω κάνει περαιτέρω έρευνα.

Αυτοί είναι που έχουν αναλάβει τον αγώνα ενάντια στους δικούς τους πολιτικούς και δεν είναι πάντα ευγενικοί. Η αντίδραση των κυβερνώντων, από την άλλη πλευρά, είναι βίαιη και εν μέρει δολοφονική.

Σε αυτά προστίθενται οι χώρες που έχουν ήδη φτάσει σε προοδευτικά, αν και όχι ακόμη επαναστατικά, καθεστώτα μέσω εκλογών: Βενεζουέλα, Βολιβία, Παραγουάη, Νεπάλ, Ισημερινός και Περού, με περιορισμούς και Παραγουάη και Κούβα.

Οι κυβερνώντες έχουν παντού στη διάθεσή τους έναν μηχανισμό εξουσίας και βίας, που είναι σημαντικός. Θα τον χρησιμοποιήσουν, εάν χρειαστεί, αδίστακτα εναντίον του λαού.

Ο λαός θα πρέπει πιθανώς να υποστεί πολλές οδυνηρές ήττες. Αλλά, κατά κανόνα, κάθε κατασταλμένη επανάσταση οδηγεί πάντα σε ακόμη πιο ισχυρές εξεγέρσεις μέχρι την επανάσταση.

Είναι κυρίως η νεολαία σε πολλές χώρες που δεν μένει πλέον ακίνητη.
Είναι καιρός να ενταχθούμε.

Έχουμε εισέλθει στην εποχή των μεγάλων επαναστατικών ανατροπών. Αλλά είμαστε μόνο στην αρχή. Αυτή τη στιγμή, πολλοί εξακολουθούν να πιστεύουν ότι μπορούν να ανατρέψουν τη χώρα τους χωρίς να σπάσουν ριζικά με το παρελθόν. Η μαθησιακή διαδικασία θα είναι δύσκολη και μερικές φορές μπορεί να διαρκέσει πολύ. Αλλά το τέλος είναι ορατό: Οι λαοί θα νικήσουν.